استنلي کوبريک اين نامه سرشار از ستايش را در سال ۱۹۶۰ به مردي نوشت که او را «بزرگ‌ترين کارگردان حال حاضر» دانست و کسي که بعدها گفت تاثير شگرفي بر کارش گذاشته است: اينگمار برگمن. به خاطر داشته باشيد که آن موقع کوبريک ۳۱ ساله بود و هنوز شاهکارهايي را که الان به يادمان مانده نساخته بود، و برگمن ۱۰ سال از او بزرگ‌تر بود. اين نامه در موزه فيلم سينماتک آلمان نگهداري مي‌شود.

۹ فوريه ۱۹۶۰
آقاي برگمن عزيز
مطمئناً آن‌قدر از گوشه و کنار دنيا تحسين و ستايش شنيده‌ايد که نوشتن اين يادداشت کاملاً غيرلازم به نظر مي‌شود. اما هرچقدر هم که ارزش داشته باشند، بايد من به عنوان يک همکار بايد‌‌ به خاطر اين‌که با ساختن فيلم‌هاي‌تان، سهم اسرارآميز و برجسته‌اي در ساختن جهان داشته‌ايد، مراتب قدراني و تحسين را نثارتان کنم. (من هرگز در سوئد نبوده‌ام و بنابراين لذت تماشاي آثارتان را نچشيده‌ام.) نگاه شما به جهان عميقاً مرا برانگيخت، بسيار بيش از هر فيلم ديگري که تابحال ديده‌ام. من معتقدم که شما بزرگ‌ترين کارگردان مشغول به کار حال حاضر هستيد. علاوه بر اين، بگذاريد بگويم که شما در خلق وضعيت و حال و هوا، تيزبيني در اجرا، پرهيز از بديهيات، حقانيت و جامع بودن شخصيت‌پردازي با هيچ‌کس قابل مقايسه نيستيد. به اين بايد هرچيزي را که در ساختن يک فيلم نقش دارد، اضافه کرد. فکر مي‌کنم شما از نعمت بازيگران فوق‌العاده‌اي برخوردار هستيد. مکس فان سيدو و اينگريد تولين در ذهن من حضور زنده‌اي دارند و بسياري ديگر در انجمن بازيگري‌تان هستند که نام‌شان يادم رفته است. براي شما و همه‌ي آن‌ها بهترين‌ها را آرزومندم و مشتاقانه منتظر ديدم هر فيلمي از شما هستم.

مطالب مرتبط:
نامه‌ي ريموند چندلر به آلفرد هيچکاک
نامه‌ي کلينت ايستوود به بيلي وايلدر

* اين مطلب در ستون پستچي (روزهاي چهارشنبه) روزنامه فرهيختگان منتشر شده است.